Habets wint en neemt koppositie over, Ongolesono leidt in eerste klasse

De vierde ronde is verspeeld en opnieuw is er een nieuwe koploper, deze keer voert Bert Habets de ranglijst aan na een snelle zege op Erik Maijenburg. Omdat Bert al naar huis was, miste hij dat Cock van Wijk zijn kansen niet optimaal waarnam tegen Frits Stüger. In de gedeelde eerste/tweede klasse won Jan Ongolesono waardoor hij met 7 punten aan de leiding staat. De uitstekend spelende Robert De Wolf was het slachtoffer. Echter…met 4 spelers op 6 is ook daar nog alles mogelijk!

Dammen en zijn andere hobby biljarten gaan niet samen met Ajax. Dat werd woensdagavond nog eens duidelijk toen Erik Maijenburg vroegtijdig kon opgeven tegen Bert Habets. Erik had thuis wat bekeken en kreeg zowaar zijn zin. In de Tsjegolev opening, zoals die zo mooi heet, boekte Erik al gauw 8 tempi winst! Echter, op de 15^e zet maakte Erik een positionele fout, die hij nota bene voorafgaand thuis wel al had bekeken. Met 20-24 zou Erik een belangrijk veld ingenomen hebben. Met 5-10 gaf hij Bert echter de kans te verrassen met 35-30! Een slimme zet want Bert had anders het dreigende probleem overlopen te gaan worden. Erik zijn reactie was in eerste instantie prima en met een tijdelijk offer dacht hij groot voordeel te boeken. Dat grote voordeel was er niet, want hij had eerst nog een 2 om 2 moeten nemen om dan de schijf terug te winnen. Die ruil verzaakte hij waardoor Bert opeens een heel mooi tempo had. Twee keer op slag stond Erik en nadat Bert de eerste zet had uitgevoerd kon Erik hem, na eerder gefeliciteerd te hebben met zijn verjaardag ook feliciteren met de partij.

Cock van Wijk deed zichzelf te kort in een klassieke partij tegen Frits Stüger. De ADG’ er is aan een prima seizoen bezig maar had nu echt wel een beetje geluk. In het middenspel had Cock de zaakjes rond want 2-7? werd alleen bij de analyse afgestraft. In plaats van 44-39? Had 37-31×31 Frits in onoverkomelijke problemen gebracht. Een opsluiting of een bomzet was de keuze die Frits dan waarschijnlijk had gekregen. Cock nam zijn kans echter niet waar, speelde anders verder en kreeg het zowaar nog lastig. In een 7 om 7 had Frits de beste kansen, maar er werd een puntendeling overeengekomen.

Titelverdediger Andrew Tjon a Ong kwam niet dichterbij en moest een punt inleveren tegen Toys Sheoratan. Andrew probeerde het wel maar Toys liet zijn bedoelingen na 33-29 direct zien. Het antwoord 20-24 x 24 was duidelijk. De aanval op schijf 24 werd ingezet maar Toys loste zijn problemen, als die er al echt waren, snel op en Andrew geloofde het na 40 zetten ook, remise.

Arne van Mourik en Wim Vlooswijk kennen elkaars voorkeur en daarom was Arne verrast toen Wim in de opening anders sloeg dan hij had verwacht. Daarom duurde het lang voordat hij wel een aanknopingspunt kreeg. Wim wist waar het gevaar van zetjes dreigde maar hij leek toch een lastige 10×10 opgedrongen te krijgen. Arne had echter te weinig vertrouwen in klassiek en verkoos een aanval op de korte vleugel. Die bleek minder kansrijk dan gedacht, te traag vooral, en uiteindelijk kwam de gewenste doorbraak veel te laat. Wim was terecht in zijn sas met de gelijkwaardige remise, en dat hij geen problemen met de klok had gehad aldus Arne!

Als Harry de Waard en Peter Frans Koops tegen elkaar spelen dan is er altijd garantie voor spektakel. Zo ook nu weer in dit onderlinge duel van woensdagavond. Wim Martin refereerde op Toernooibase dat beiden nog nooit remise speelden in 9 ontmoetingen. Dat klopt niet want Turbodambase geeft 15 ontmoetingen aan met slechts drie remises (Peter Frans heeft nog een kleine voorsprong in onderling resultaat). Het geeft echter wel aan wat Wim bedoelt, garantie voor spektakel! Er ontstond gecompliceerd flankspel waarbij Peter Frans veel tijd in zijn stelling stak. Lang bleef het gelijkwaardig en leek het alsof er twee betonblokken tegenover elkaar lagen. Beiden wachtten dus af op een foutje van de tegenstander. En die kwam er. Op de 30^e wilde de Bunschoter dammer wat meer evenwicht op zijn vleugels brengen maar kwam bedrogen uit. De ADG-er forceerde tijdelijk schijfwinst die in feite al de genadeklap betekende. Weliswaar kon Peter Frans het verloren schijfje terughalen maar werd op dat moment verrast door een dubbeloffer en er kwam een ijzersterke vijandelijke schijf in de verdedigingslinie te staan. Deze schijf vormde een aanknopingspunt voor een doorbraak. Maar de winst, hoe fraai die ook was in het eindspel, moest bij Harry wel uit zijn tenen komen.

Het duel tussen Kennedy Krisnadath en Bert Roest verliep klassiek zonder ernstige incidenten. Dat veranderde toen Bert volstrekt onnodig op de 32e zet zijn kroonschijf opspeelde. De zet erna (27-22) was dramatisch slecht en daarmee kwam hij gewoon verloren kwam te staan. Kennedy profiteerde van de black out van Bert, die na wat stuiptrekkingen op zijn rug lag.

Evert van de Pol miste volgens Andrew al eerder winst in zijn partij tegen Ton van der Ploeg. De lange vleugel van Evert werd opgesloten en dat leek kansen te bieden voor Ton. Evert kreeg een stevig centrum maar de opsluiting was toch wel een probleem. Ton kon echter niet het juiste plan vinden en het centrum van Evert kreeg de overhand, ook omdat er nog wat schijven (op 6, 7 en 12) van Ton niet meededen in het spel. Uiteindelijk moest Ton een doorbraak toelaten en kon niet veel later opgeven.

Vorig seizoen won Gerard Benning nog van Lucien Farzan. Nu ging Gerard wat voorzichtig te werk.  Zo voorzichtig zelfs dat Lucien op de 35^e zet vijf zetten afdwong bij Gerard resulterend in een schijf op 31. Op de 40^e zet kon Gerard hem afruilen maar besloot anders. Dat was ook het moment dat Gerard in zwaar weer terecht kwam. Hij verdedigde echter als eindspelkenner bekwaam en Lucien, die inmiddels op de volle buit hoopte na 3x een punt verspeeld te hebben, moest teleurgesteld in remise berusten.

Eerste/Tweede Klasse

Jan Ongolesono is alleen koploper. In een klassiek duel gebeurde er in eerste instantie niets tegen de uitstekend spelende Robert De Wolf. Jan speelde echter bij zet 31 een schijnoffer en niet veel later deed hij dat nog eens waardoor de partij veranderde in een soort “casino” dammen. Jan bereikte zijn doel: Robert raakte het overzicht kwijt, moest om een doorbraak tegen te gaan een schijf inleveren en kans op herstel was niet meer mogelijk.

Jaap Langerak was dichtbij een zege tegen Kumar Bihari maar kon zijn voordeel niet verzilveren. Jaap liet zien in deze partij dat je een mooie aanvalsstand niet zomaar moet afbreken. Daarin heeft Jaap zondermeer gelijk want hij kreeg een mooie stand op het bord met optisch groot voordeel. Op de 36^e zet ruilde Kumar af omdat Jaap dreigt met een dam maar er zit nu op andere wijze een dam in. Na lang rekenwerk besluit Jaap deze dubbeldekker te nemen maar na afname komt hij tot de conclusie dat zijn voorziene voordeel behoorlijk tegenvalt. Een forse tegenvaller voor Jaap en een gelukje voor Kumar want de partij eindigde uiteindelijk in een gelijkwaardige remise.

De eerste 25 zetten verliepen in sneltreinvaart tussen Arie Koster en Saan Bouw. Op de 27^e zet formeerde Arie een klaverblad dat dusdanig actief werd dat Saan op de 35^e zet een onnauwkeurigheid beging. Het verdere verloop van de partij had hij daar erg last van maar met kunst en vliegwerk bleef hij op de been. Een dam die Saan sneller remise zou hebben opgeleverd zag hij over het hoofd maar uiteindelijk bereikte hij het toch in een 4 om 2 eindspel, die door Arie wel vroeg remise werd gegeven.

Chris Schippers is na een valse start erg sterk bezig. In de eerste ronde verloor hij nog maar met zijn derde opeenvolgende winstpartij staat hij in de top van het klassement. Het leek klassiek te worden maar door een onorthodoxe speelstijl van Wim de Jong ging het spelbeeld snel over naar een verre voorpost op veld 23. Die voorpost bood Chris legio omsingelingskansen, mede vanwege de opsluiting op de korte vleugel van Wim. Chris liet echter snel een vereenvoudiging toe waarna Wim slechts de opsluiting overhield maar verlost was van de heel kwetsbare schijf op 23. De opsluiting bracht Wim toch dusdanig in de problemen dat hij genoodzaakt was een combinatie te nemen. Chris gooide echter de indringer terug om hem later na een foutzet van Wim te winnen. Uiteindelijk bereikte Wim nog een eindspel met wederzijds dam maar dat kostte zoveel materiaal dat Chris eenvoudig won.

Leo van Raay kwam voor de tweede opeenvolgende keer goed weg. Vorige ronde had hij combinatief kunnen verliezen van Piet van Dijk, deze keer kwam hij dusdanig onder druk dat hij genoodzaakt was een schijf te offeren tegen Hans Verhoeven. Het offer met achterloop was verloren maar Hans koos voor een overmachtseindspel dat door zetherhaling remise was. In Toernooibase staat hoe Hans wel had kunnen winnen.

Ook de partij tussen Hans Loots en Harry Vredeveldt eindigde in remise. Harry verkreeg na de opening een mooi centrum in handen. De strategische velden werden bezet maar Hans kreeg door een fout een drie om drie in de schoot geworpen waarna hij meer grip op het spel kreeg. Harry had nog wel een aanval op de korte vleugel van Hans kunnen starten maar wachtte hier te lang mee. Hoewel Harry uiteindelijk nog overwicht had, kwam de remise voor Hans, tot teleurstelling van Harry, niet meer in gevaar.

Een gelijkwaardige partij tussen Hans Vermeij en Erik Dubelaar. Vrij vlot, op de 25^e zet, speelde Hans zijn kroonschijf op om zijn rechtervleugel wat te ondersteunen. Dat pakte goed uit want Erik lukte het niet om kansrijk te omsingelen waarna in een 8 om 8 met wederzijdse doorbraak tot remise werd besloten.

Arie van Nieuwkerk behaalde een “herstelremise” tegen Cor Vonk. Arie nam geen al te grote risico’s na zijn vroege nederlaag in de 3^e ronde en Cor zijn positiespel was dusdanig verzorgd dat remise een logische uitslag was.

Mahesh Shankar heeft de weg naar boven ingezet. Daar was deze keer wel een behoorlijke blunder van René Runhaar voor nodig. Mahesh opende aanvallend maar zijn strategie kwam maar half uit de verf. In een niets-aan-de-hand-stand voor René beging hij een ernstige fout na achterloop van Mahesh. In plaats van een ruil stond Mahesh plots twee schijven voor. Zo’n cadeautje krijg je niet iedere dag en na lang spartelen van René waren de punten binnen.

Piet van Dijk pakte naar eigen zeggen een onverdiend punt tegen Anton van Ginkel. Dat klopte wel want Piet was zo vriendelijk om na een normale partij een 1 om 4 open te zetten. Anton nam de drie schijven winst maar Piet had daardoor wel een doorbraak naar dam. De overmacht was echter dusdanig dat Anton wel zou moeten winnen. Zover kwam het niet want Anton vond niet de juiste voortzetting en Piet kwam goed weg, remise.

George de Groot had in zijn partij meer oog voor de verdediging dan voor eventuele winstkansen. Dat zorgde ervoor dat hij op de 13^e zet schijfwinst miste. In het vervolg werd Ruud de Koning steeds sterker waarna George diverse schijven en uiteindelijk de partij moest geven.

Ben van der Linden en Andreas Ongers speelden vooruit en Andreas speelde heel lang niet onverdienstelijk. Uiteindelijk werd het krachtsverschil toch te groot en moest Andreas een doorbraak toe staan. Zelf haalde hij ook dam maar die werd direct afgenomen. Niet heel veel later kon Ben de partij uitmaken met een ludieke combinatie, aldus geschiedde.

Voor standen en partijen: ga naar Toernooibase

Loting 5^e speelronde

Hoofdklasse: Cock van Wijk – Bert Habets; Wim Vlooswijk – Toys Sheoratan; Andrew Tjon a Ong – Harry de Waard; Frits Stüger – Arne van Mourik; Erik Maijenburg – Gerard Benning; Kennedy Krishnadath – Evert van de Pol; Ton van der Ploeg – Peter Frans Koops; Lucien Farzan – Bert Roest

Eerste/Tweede klasse; Jan Ongelosono – Arie Koster; Hans Verhoeven – Saan Bouw; Chris Schippers – Jaap Langerak; Robert De Wolf – Mahesh Shankar; Kumar Bihari – Leo van Raay; Piet van Dijk – Wim de Jong; Harry Vredeveldt – Cor Vonk; Hans Vermeij – Arie van Nieuwkerk; Erik Dubelaar – Ben van der Linden; Anton van Ginkel – Hans Loots; Ruud de Koning – René Runhaar; Andreas Ongers – George de Groot