Met verslagenheid vernamen we het bericht van het onverwachte  overlijden van Wim Bes.

In 1958 werd hij als 16-jarige lid van UDG en dat is hij onafgebroken geweest tot zijn overlijden op 17 juli jongstleden. 63 jaar lang, er zullen niet veel dammers zijn die langer één club trouw blijven.

Wim was niet iemand van de speelse vluggertjes, als er gedamd moest worden, dan moest het ook serieus. ‘Dammen blijft een glad spel’ was zijn reactie toen hij onverdiend een eindspel van Arne van Mourik verloor.

In juni stuurde hij een mailtje waarin hij zei zich te verheugen in het hervatten van de bondscompetitie: ‘Voor mij is de gang naar de Hommel in september weer een feestje.’ Het heeft niet zo mogen zijn.

We zullen hem missen.