De titelstrijd in de hoofdklasse gaat tussen Cock van Wijk en Arne van Mourik. Cock staat nog wel een punt voor nadat beide spelers hun partij in ronde 8 wonnen. Titelverdediger Andrew Tjon a Ong kwam niet verder dan een puntendeling en heeft enkel nog een theoretische kans. Dan moet hij zelf winnen en hopen dat Cock dat verliest en dat vervolgens Arne niet verder komt dan een punt.
Koploper Cock van Wijk wist dat het een lastig avondje zou worden tegen de laatste maanden sterk spelende Toys Sheoratan. In het verleden waren de meeste onderlinge duels remise geworden, maar in dit stadium van het kampioenschap was Cock alleen gebaat bij winst. Hij besloot daarom de partij agressief op te zetten met 1…16-21! Al na enkele zetten stond het bord in vuur en vlam, waarbij Cock op de 5e zet moest beslissen of hij een kettingstelling gecombineerd met een Korte Vleugel Opsluiting wilde spelen. In principe gunstig voor hem, maar het was al meer dan 10(!) jaar geleden dat hij een dergelijk systeem tegen Laurens Fijn van Draat op het bord had. Nu kwam Cock in een gewone Korte Vleugel Opsluiting terecht waar hij zich snel uit los werkte met iets mooiere stand. Toys stuurde aan op klassiek, maar vanaf de 23e tot en met de 29e zet bracht Cock allerlei tactische wendingen in het spel, die Toys veel hoofdbrekens kostte. Op de 30e zet ging het definitief mis met 49-44, alleen met de tussenloop 25-20 had Toys het evenwicht kunnen bewaren, al zag dit er op het eerste gezicht ook niet fijn uit.
Nu greep Cock z’n kans met 30…15-20×20 en aansluitend 20-25, waardoor Toys aan beide vleugels vast liep. Een tiental zetten later offerde hij een schijf, maar Cock wikkelde af naar een 4-om-2 overmachts eindspel en won enkele zetten later.
Arne van Mourik kreeg tegen Bert Roest dezelfde opening op het bord als in het Domstadtoernooi tegen Ed Kok. Nu dus ook Arne met een heuse voorpost! Maar Bert speelde het veel beter tegen, door vaak de voorpost aan te vallen, zodoende de korte vleugel van Arne uit te dunnen en daarna de voorpost simpelweg af te ruilen. In de fase die daarop volgde verdween de spanning plots omdat Bert aanstuurde op een grote ruil (5 om 5). Maar die ruil leverde Arne een klein maar dankbaar voordeel op: hij stond in de resterende zeven om zeven verder naar voren. Hoe lastig dat te verdedigen én te winnen is bemerkten beide spelers: Bert liet Arne ten onrechte toch weer veld 24 in bezit nemen. Arne miste zijn beste kans en Bert ging in de “slijtageslag” toch nog ten onder door twee inschattingsfouten. Het 4×4-eindspel was ineens huizenhoog gewonnen voor Arne die daardoor nog kans behoudt op de eindoverwinning.
Andrew Tjon a Ong kreeg vanuit de opening gemakkelijker spel en speelde dan ook zeer snel. Toen de tijd van Evert van de Pol al bijna was verstreken ging Andrew ook zijn tijd investeren in de verkregen stand. Dat ging niet goed want rond de 36e zet miste Evert naar eigen zeggen een combinatie en daarmee een enorme stunt. De combinatie die Andrew vervolgens nam leverde niet meer dan remise op waardoor titelprolongatie ver weg is.
Een aftastend begin met wat ruilwerk. Dat waren de eerste kenmerken van de partij tussen Harry de Waard en Bert Habets. Vervolgens werd het in klassiek “gortdroog” met zuiver positiespel dat lange tijd gelijke tred hield. In de 2e fase van dit duel kreeg Harry wat meer speelvrijheid en kwam daardoor gemakkelijker te staan. Door een blunder van Bert kreeg de ADGer de punten in de schoot geworpen. Maar toch moest de IJsselsteiner, los van deze misgreep, in deze fase van de strijd op zijn hoede zijn. Door deze winstpartij blijft Harry kans maken op het podium én zal hij in de slotronde proberen Cock van de titel af te houden…
Na een wat onregelmatige opening ontstond klassiek spel waarbij Wim Vlooswijk met wit licht in het voordeel kwam. “Nadat de stand uitdunde en remise in het verschiet kwam, plaatste ik een opstoot met wat dreigingen, “aldus Wim. Onder tijdsdruk maakte zijn tegenstander Lucien Farzan een verkeerde keuze en na een achterloop had hij geen goed tempo meer en verloor, zo niet voor de eerste keer dit PK, volledig onnodig.
Gerard Benning baalde als een stekker! Tot tweemaal toe liet hij Kennedy Krishnadath ontsnappen. Met een aanvallende partij verkreeg Gerard behoorlijk groot voordeel dat resulteerde in een positioneel gewonnen stand. Als eindspelkenner zou het uitspelen moeten lukken maar helaas nam Gerard niet de juiste keuzes. Als eerste nam hij de schijfwinst die Kennedy op de 54e zet gedwongen aanbood in dankbaarheid aan terwijl het gelijk houden en positioneel doorspelen snel gewonnen zou zijn. Met een schijf meer had Gerard nog genoeg kansen maar op de 61e zet kwam wederom een verkeerd besluit. Hij sloeg niet naar veld 39 maar naar 43. Een essentieel verschil want nu kon Kennedy met tweemaal achterlopen een schijf terug winnen en uiteindelijk een remise veiligstellen.
Al snel waren Ton van der Ploeg en Erik Maijenburg klaar. Ton is niet in vorm maar wilde toch interessant spelen. Erik is ook niet in beste doen maar had wat zelfvertrouwen gekweekt door remise te spelen tegen Ben Provoost tijdens het Eemlandtoernooi. Erik nam een kettingstelling in en Ton had de kans om deze voor gelijk spel te verbreken. Dat deed hij niet, ging op avontuur met 32-27 en Erik hoefde niets meer te doen. Na nog wat kromme zetten kon Ton een schijf inleveren. De Baarnse dammer dacht echter naar dam te combineren maar vergat dat hij zelf op slag stond. In plaats van een dam stond hij twee schijven achter waarbij direct een derde schijf ingeleverd zou worden. Erik besloot Ton even de kans te geven zijn notatie bij te werken, in te zien dat doorspelen geen zin meer had en hoefde uiteindelijk de 1 om 2 niet meer uit te voeren.
Frits Stüger won zijn partij van Peter Frans Koops. Peter Frans was verhinderd maar beide spelers konden helaas geen overeenstemming bereiken voor een alternatieve speeldatum.
Eerste / tweede klasse
Jaap Langerak verspeelt koppositie na enorme blunder
Jan Ongelosono en Arie Koster hebben de koppositie overgenomen in de gecombineerde Eerste/tweede klasse. Dat leek lange tijd niet te gaan gebeuren maar een blunder van Jaap Langerak zorgde ervoor dat hij, t/m ronde 7 leider op weerstandspunten, een nederlaag moest incasseren. Jan en Arie profiteerden niet optimaal maar hebben nu wel een punt meer dan Jaap, die nog wel kansen heeft in de slotronde.
Jaap Langerak nam in de partij tegen Ben van der Linden wel het initiatief en kwam aanvankelijk ook wel beter te staan. Na wat ruiltjes nam Ben het initiatief over waarna het falikant mis ging voor de Hilversummer. Op de 45e zet overzag hij een 1 om 3 en speelde gewoon 6-11?? Ben pakte uiteraard zijn kans en heeft door deze overwinning nog kans op een podiumplaats.
Jan Ongelosono kwam niet verder dan remise tegen remisekoning Hans Verhoeven, die alweer zijn zevende “paaltje” scoorde dit toernooi. Lang ging de partij gelijk op maar uiteindelijk kreeg Hans wat voordeel waarna Jan zich genoodzaakt zag een schijf te offeren om naar dam te lopen. Omdat Hans ook snel op dam dreigde te komen was een tweede schijfoffer noodzakelijk. Jan erkende dit ook, gaf een tweede schijf en maakte daarna snel remise.
Ook Arie Koster kwam niet verder dan een puntendeling. In een interessante partij nam Chris Schippers snel een voorpost op veld 28 die Arie probeerde te omsingelen. Schippers speelde echter sterk tegen waardoor de Utrechter rond de 54e zet positioneel in zwaar weer terecht kwam. Wellicht had Chris de partij met beter spel kunnen winnen maar in een 4 om 2 stand wist de domstaddammer nog remise te maken.
In klassiek kwam Saan Bouw ver tegen Cor Vonk. Cor kwam namelijk al snel met een achtergebleven schijf op veld 46 te zitten. Een onnodige ruil van Saan zorgde ervoor dat Cor terug in de wedstrijd kwam en dat de partij uiteindelijk in remise eindigde. Een gemiste kans want als Saan gewoon doorspeelt op de 25e zet (i.p.v. 24-29 gewoon iets als 01-07) dan zou de stelling van de LDV’er vanzelf vastgelopen zijn.
Leo van Raay deed het wat beter dan zijn clubgenoot en won van Wim de Jong. Een twee om twee ruil op de 12e zet naar veld 36 was de inleiding voor een partij lang problemen voor Wim. Immers, zonder een schijf op 47 maar wel op 46 had deze ruil nooit toegelaten mogen worden. Toch kon Wim herstellen omdat Leo niet handig opbouwde en zelfs in een klein zetje liep. Met een schijf meer en later zelfs twee leek Wim minimaal op weg naar remise maar ook hier eindigde partij met een blunder. Wim liet een 1 om 4 open staan en profiteerde de DAWO-man dankbaar.
In de partij Robert De Wolf – Hans Loots was wits 24e zet natuurlijk niet om aan te zien …….. Maar na het gedwongen schijfverlies om zwarts damhalen te voorkomen, ging Robert alle zeilen bijzetten. Objectief was de partij voor de Amersfoorter verloren, maar het spelen op combinaties van De Wolf bracht toch wat onzekerheid bij de zwartspeler. Hans ging hierbij 2x in de fout: de 39e zet speelde hij a tempo, de vier om vier (met doorbraak naar dam voor Robert!) niet gezien hebbende; damhalen met 44. ….., 43-49 was ook te optimistisch vanwege Roberts 45. 17-11 (!!) en damhalen op 2 met confiscatie van zwarts dam + 2 zwarte schijven, waarna het plots remise was aldus Robert, die netjes doorging na de teleurstelling van een schijf achter.
Arie van Nieuwkerk speelde een goede partij die hij net niet in winst wist om te zetten. Na de witte openingszet 33-29 wist Arie zijn tegenstander Eric Dubelaar vlot onder druk te zetten want er kwam zodanig een stand dat de schijven 3 en 5 van Eric niet opgespeeld konden worden i.v.m. damdreigingen. Eric kreeg het moeilijk maar Arie kwam een tempo te kort om de winst veilig te stellen met een tric-traclijn finesse.
Het is al weer even geleden dat Kumar Bihari het kampioenschap won. Dit jaar is voor hem een positie in de middenmoot weggelegd. Echter, Kumar won wel van Mahesh Shankar. Mahesh probeerde op de lange vleugel van Kumar door te breken maar kwam materiaal te kort. Kumar bracht tussendoor een leuke combinatie in de partij met damgeven dat resulteerde in gedwongen schijfverlies voor Mahesh, die niet in de combinatie liep maar een schijf moest offeren. Mahesh probeerde verder alsnog door te breken maar Kumar offerde handig terug en dreigde door te breken. Dat lukte niet omdat Mahesh nu definitief een schijf inleverde. Daarna speelde hij nog enkele zetten maar er was geen houden meer aan voor Shankar.
Hans Vermeij won van George de Groot, die aanvankelijk goed partij gaf. Hans nam in de opening al snel een 3 om 3 die hem wat speelruimte gaf, maar niet direct voordeel. Een rustige opbouwfase volgde maar na foutief achterlopen kon Hans door ook achter te lopen naar dam. Deze dam op veld 2 stond zo goed dat George daarna niet veel meer kon uitrichten.
Piet van Dijk haalde een blauwe notering met zijn zege op René Runhaar. Het was een leuke partij waarbij René flink aanviel op de rechterzijde van het bord van Piet maar dat kwam hem uiteindelijk duur te staan want aan de andere kant stond Piet beter en kon een schijf winnen met niet veel later een doorbraak. René had al op kunnen geven maar probeerde het, tegen beter weten in, nog even maar kwam nergens meer.
Anton van Ginkel en Harry Vredeveldt deelden de punten. Beide spelers loerden op een foutje maar ruilde af als beiden dreigden vast te lopen. De partij leek lange tijd in evenwicht maar tegen het slot van de partij kwam Anton sterk opzetten. Harry moest offeren en gooide wit terug. Anton offerde op zijn beurt ook en beiden liepen naar dam waarna de muziek uit de stelling was.
Als laatste won Ruud de Koning nog van Andreas Ongers. Lang was er niets aan de hand voor Andreas maar een 1 om 2 op de 40e zet werd overzien. Ruud zag het wel en speelde daarna de stand geduldig naar winst.
Voor uitslagen en standen: Zie Toernooibase:
Loting slotronde 8 mei
Hoofdklasse: Cock van Wijk – Harry de Waard; Arne van Mourik – Evert van de Pol; Andrew Tjon a Ong – Wim Vlooswijk; Frits Stúger – Bert Roest; Erik Maijenburg – Toys Sheoratan; Bert Habets – Gerard Benning; Lucien Farzan – Peter Frans Koops; Kennedy Krishnadath – Ton van der Ploeg
Eerste / tweede klasse: Jan Ongolesono – Ben van der Linden; Kumar Bihari – Arie Koster; Saan Bouw – Jaap Langerak; Leo van Raay – Chris Schippers; Cor Vonk – Hans Verhoeven; Wim de Jong – Hans Vermeij; Robert De Wolf – Arie van Nieuwkerk; Eric Dubelaar – Piet van Dijk; George de Groot – Hans Loots; Andreas Ongers – Mahesh Shankar; Harry Vredeveldt – René Runhaar; Ruud de Koning – Anton van Ginkel
Uitstel bij de slotronde is niet mogelijk
Foto’s: Harry de Waard
