Zenderstad maatje te groot voor ADG
(verslag Harry de Waard)
In de voorlaatste competitieronde van de UPDB heeft Zenderstad duidelijk laten blijken het sterkste team uit de provincie te hebben. Achter de borden verscheen dit kwartet met een rating dat in de landelijke Ereklasse beslist geen slecht figuur zou slaan. De spelers uit en rondom IJsselstein kunnen zich officieel nog geen kampioen noemen, maar zij zullen in de laatste ronde tegen Ons Genoegen het achterste van de tong laten zien om de kampioenstitel in eigen huis binnen te halen.
De ADG’ers, dit keer zonder Cees Strooper – waren duidelijk de mindere en werden dan ook terecht met de neus op de feiten gedrukt: 1-7.
Het enig (licht)puntje kwam tot stand bij Ben Provoost. Hij ontmoette Rik Verboon die van zijn teamgenoten een remiseopdracht meekreeg. Met zijn antwoord 19-24 op wits openingszet 33-29 was de toon gezet. Na een onnauwkeurigheid op zin 21e kreeg de kopman van ADG kansen tegen een zwarte achterblijver op veld 15, maar hij slaagde er niet in een succesvol plan te vinden.
Onder druk van de klok deed hij bovendien enkele minder precieze zetten, waarna de partij kantelde. Daarom bood de ADG-kopman na 41 zetten wijselijk remise aan. Verboon, die zeker nog even had kunnen doorspelen, aarzelde geen moment. Daarmee voldeed hij aan de teamopdracht.
Alle overige 3 partijen gingen verloren voor de ADG’ers. De eerste nul kwam op naam van Jan de Ruiter. Aanvankelijk ging de partij gelijk op tot aan de 35e zet. De ADG’er belandde in een hekstelling en kreeg steeds moeilijker spel. Sterker nog, nog 7 zetten spartelde de Amersfoorter tegen maar werd daarna slachtoffer van en kleine combinatie.
Ook Harry de Waard moest het ontgelden. In zijn geliefde Keller deed Koos van Amerongen vrolijk mee in dit spelsysteem en dat leverde een boeiende aanval versus omsingeling op. Het aanvalsblok van de IJsselsteiner kreeg steeds meer kracht en was het aan De Waard om zich staande te houden. Volgens Provoost was de 30e zet van wit niet goed en toonde middels een andere variant aan dat er een betere verdediging was. Nu stond de ADG’er met de rug tegen de muur en was de aanval van de Zenderstadspeler niet meer te stuiten.
In haar partij tegen Marcel Everloo bouwde Laura Timmerman in de opening enig tempovoordeel op. Na een gedwongen terugruil kwam de linkervleugel van de ADG’er onder druk te staan en werd een verdere opbouw lastig. Om toch enig tegenspel te blijven geven besloot de Hooglander “de boel” te forceren. Echter de uitgelokte voortzetting was niet goed: De IJsselsteinse Amersfoortse kon deze aanpak handig pareren en uiteindelijk een winnende doorbraak naar dam forceren.
ZENDERSTAD 3 AL KAMPIOEN 2e KLASSE!
door Ed Kok
In de 6e ronde van de UPDB competitie nadert de ontknoping in de hoofdklasse en viel in de eerste en tweede klasse al de beslissingen. In de hoofdklasse won Zenderstad 1 met 7-1 de uitwedstrijd tegen het nog ongeslagen ADG en heeft nog 1 punt nodig voor het kampioenschap. Zenderstad 2 redde het niet in de strijd om het kampioenschap in de eerste klasse. Met 7-1 werd kansloos verloren van Gooi & Eemland 1.
In de tweede klasse is een ronde voor het einde al door Zenderstad 3 het kampioenschap behaald! Tegen LDV 2 werd geconcentreerd gewonnen met 6-2.
Zenderstad 1 – ADG 1
door Koos van Amerongen
Zenderstad wint topper van ADG
In de zesde ronde van de provinciale clubcompetitie mochten de dammers van Zenderstad aantreden tegen het Amersfoorts Dam Genootschap, dat net als de IJsselsteinse formatie al haar wedstrijden had weten te winnen. ADG had daarbij ook al af weten te rekenen met Ons Genoegen. Om de druk op de wedstrijd tegen OG te verlichten, moest er gewonnen worden. Voor het eerst dit seizoen was het basisteam compleet en hoefde supersub Laurens Fijn van Draat – die tot nog toe al zijn wedstrijden gewonnen had – niet van stal te worden gehaald.
Laura Timmerman was als eerste klaar. Zij speelde met wit tegen de voor Cees Strooper ingevallen Marcel Everloo. Vanuit de opening was haar strategie om druk te zetten op de zwarte schijf op 24. Dat speelde Marcel aanvankelijk goed tegen, maar uiteindelijk lukte het Laura hem terug te dringen en een aanvalsstand te bereiken. Toen Marcel daar wat aan probeerde te doen (18-23) sloeg Laura toe met een leuke finesse, die op slag uit was (2-0).
In de partij tussen Martijn de Leeuw en Jan de Ruiter ontstond al in de opening een boeiend gevecht. Martijn schoof al zijn schijven naar de rand en Jan pakte stevig het centrum en een aanval over 29. Na wat geforceerde ruiltjes leek de spanning uit de stand. Maar niks was minder maar. In kenmerkende stijl wist Martijn zijn eigen stand te ontwikkelen, terwijl zijn tegenstander met twee achtergebleven schijven (6,15) en een aanknopingspunt op 22 bleef zitten. Na wat logische, centrale zetten kwam Jan plots in een combinatief web terecht waar geen uitweg meer uit bleek: 4-0.
Rik Verboon had op het eerste bord de schone taak om de Amersfoortse kopman Ben Provoost –begin januari te bewonderen op het Nederlands Kampioenschap – af te stoppen. Na een wat onorthodoxe opening kwam er een rustige klassieke stelling op het bord. Op een gegeven moment leek Ben iets beter te staan door een achtergebleven schijf op 15 voor Rik, maar toen Ben een kans op voordeel miste, werd het snel remise (5-1).
Tot slot maakten Koos van Amerongen en Harry de Waard er een mooi gevecht van. In de door Harry zo geliefde Keller-opening stuurden beide spelers aan op een stand die zich eerder had voorgedaan tussen Harry en Ben Provoost. Met 30….2-7! ontweek Koos de wending die Harry er in die partij in wist te vlechten. Harry ging op creatieve wijze verder (33-29-24-20). De zwarte aanval leek echter steeds sterker te worden en net toen wit wat ruimte gevonden leek te hebben, volgde een leuke forcing. Harry kon nog doorbreken naar dam, maar doordat die stond opgesloten was het eindspel kansloos. (7-1).
Met nog één wedstrijd te gaan, staan de IJsselsteiners daarmee alleen op kop. Op dinsdag 6 december volgt de ontknoping. In IJsselstein vechten Zenderstad en Ons Genoegen dan onderling uit wie er met de provinciale titel vandoor gaat. Na twee afgebroken edities een waardige ontknoping van de Provinciale Clubcompetitie.
Gooi & Eemland 1 – Zenderstad 2: 7 -1
door Ed Kok
Zenderstad 2 moest winnen van Gooi & Eemland 1 om kampioen te worden. De paring pakte ietsje anders uit dan voorbereid (Jelmer Martens speelde nu eens niet met wit). Door Zenderstad werden geen kansen gecreëerd. Piet Schep op bord 1 hield lang stand tegen de sterke Richard Cousijnsen maar miste op het eind de remise variant.
Stef Baerends op bord 2 werd op beide vleugels opgesloten door Jelmer Martens. Met een damzetje werd de partij uitgemaakt.
Ed Kok op bord 3 probeerde een gewaagde kerhofaanval tegen Leo van der Laan. Nadat de kerkhofschijf afgeruild was volgde een tweede poging met een 3 om 2 en nog een offer voor doorbraak. De nog krappe tijd begon Ed parten te spelen. Ed wachtte te lang met dam halen en de voorpost werd door een 3 om 2 achteruitslag verwijderd waarna Leo met vaste hand het eindspel met schijf meer naar winst schoof.
Op bord werd Karl van der Horst door Bert Roest een kerkhofaanval opgedrongen. Karl wist de partij weer in remise-banen te krijgen maar meer zat er ook niet in.
De felicitaties gaan naar Gooi & Eemland 1 met dit verdiende en ongeslagen kampioenschap. Zenderstad 2 eindigde met 7 punten uit 5 wedstrijden op een verdienstelijke tweede plaats.
Zenderstad 3 – LDV 2: 6 -2, Zenderstad 3 kampioen van de tweede klasse!
door Ed Kok
Met wat lichte spanning werd de wedstrijd tegen LDV 2 begonnen. Bij winst zou Zenderstad 3 al een ronde voor het einde van de competitie niet meer te achterhalen zijn door de concurrentie.
Maar je moet het eerst toch maar even doen! Teamcaptain Jacco Scheper had de opstellingen van LDV 2 goed bestudeerd en daar de opstelling van Zenderstad op aangepast.
Dit leverde al gauw succes op want Hans Verhoeven (bord 2) zette zijn tegenstander Cor Vonk van begin af aan onder druk. Met een verrassende 4 om 4 meerslag naar dam besliste Hans al gauw de partij.
Daarna was het Gerard Bakker (bord 1) die ook twee punten kon bijschrijven.
Gerard maakte geen fouten in het gesloten klassieke spel. Tegenstander Arie Roos deed dat bij een naderend eindspel wel. Hij zadelde zichzelf met twee hangende schijven op waar Gerard mooi van profiteerde door Arie helemaal vast te laten lopen.
De partij tussen Arie van Nieuwkerk (bord 3) en Chris Schippers ging lang gelijk op. Arie miste een kansrijke voorzetting maar hield het liever overzichtelijk. Met een tactisch remise-aanbod (wat geaccepteerd werd) in een iets betere stand haalde Arie het vijfde punt binnen en stelde daarmee de overwinning en het kampioenschap veilig!
Op bord 4 kreeg Jacco Scheper geen grip op Gerrit van Schaick die het ook overzichtelijk hield met veel ruilen. Nadat de overwinning van Zenderstad wel binnen was, geloofde Jacco het ook wel en speelde naar de remise toe.
Een heel knappe prestatie van Zenderstad, met 11 punten uit 6 wedstrijden en de uitwedstrijd tegen outsider Hilversum 3 nog voor de boeg al kampioen!
Gooi&Eemland verplettert concurrent Zenderstad 2
Verslag Bert Roest
Het duurde een paar jaar, edoch eindelijk is Gooi&Eemland kampioen geworden van de UPDB 1e klasse. Maandag 21 november jl. was concurrent Zenderstad volledig kansloos: 7-1. De promotie naar de Hoofdklasse is een feit.
Jelmer Martens sloot Stef Baerends op beide vleugels op. In het middenspel kon Stef geen kant meer op om schijfverlies te voorkomen. Met een damzetje maakte Jelmer de partij uit.
Bert Roest maakte het zich onnodig moeilijk tegen Karl van der Horst. Die moest bijna gedwongen naar het ‘Kerkhof’ afwikkelen. Bert profiteerde niet van de kansen en moest in het eindspel hard werken om remise te maken. Leo van der Laan had in Ed Kok een gelijkwaardige tegenstander die ten koste van twee schijven doorbrak naar een lastige dam. Stoïcijns zoals Leo is, schatte hij in dat dit geen probleem was. Dat bleek meteen na een verkeerde ruil van Ed, Leo pikte de dam af met een schijf voordeel en won. Tot slot Richard Cousijnsen. Zoals altijd een ingewikkelde partij waar tegenstander Piet Schep ogenschijnlijk geen raad mee wist. Een wederzijdse opsluiting op Richard’s korte vleugel bleek voor Richard een mooie opmaat de korte vleugel van Piet te belagen. Dat leidde uiteindelijk naar een duidelijk winst.
Austerlitz handhaaft zich ten koste van UDG-Vriendenkring 2
Verslag Harry Vredeveldt
Wim van de Broek kwam prima uit de opening en het middenspel (gewonnen stand aldus Kennedy Krishnadath), maar langzamerhand werden de bordjes verhangen en kreeg de zwartspeler belangrijk voordeel. In het eindspel had Wim een verrassend offer achter de hand en was het op slag remise.
Aan het tweede bord kreeg Patrick van der Tol belangrijk voordeel, maar het lukt hem niet om tegen de geroutineerde Henk Zoonen definitief de winst binnen te halen.
Aan bord drie zagen we het spiegelbeeld van bord twee: Arie Koster in grote problemen, maar door een dubbeloffer moest Herman Keereweer in remise berusten.
Aan bord vier liep Sjef Valk vast, moest een schijf weggeven, maar hield toch een slechte stand over, wat Harry Vredeveldt goed uitspeelde.
UDG-Vriendenkring bleef hierdoor op nul staan en degradeert naar de Tweede Klasse.
Ons Genoegen 1 – Ons Genoegen 2 8-0
(Verslag Cock van Wijk)
In het onderlinge duel bleek het 1e team duidelijk te sterk voor het 2e, dat nog volop strijdt tegen degradatie (De slotronde tegen Het Groene Hart zal de beslissing brengen). Elk bordpunt is dan ook van belang, maar ondanks veel strijd slaagde het 2e er niet in de 0 van het scorebord te krijgen.
Aan bord 1 kwam invaller Auke Zijlstra (hij verving Hensley Nepomuceno die moest werken) al vroeg in de problemen tegen Wouter Ludwig. Een korte vleugel opsluiting gaf al snel erg weinig speelruimte meer voor Auke. Een als tijdelijk bedoeld offer gaf Auke weliswaar meer speelruimte, maar de problemen bleven en Wouter boekte een gedecideerde overwinning (2-0).
Voorzitter Wim Vlooswijk koos aan bord 2 voor de flankaanval tegen Alfons Ottink (zwart). Dat spel ligt Wim goed, maar de omsingeling is ook een geliefd wapen van Alfons. Toch was zijn 9e zet 11-17 dubieus. Met het alerte 10.36-31! (of 32-28xx28) had Wim een prima stand gehad. Maar na het zwakke 48-42?? (Ook in het flankspel is de formatie 37-42-48 voor wit of 14-9-3 voor zwart van levensbelang om controle op de linkerflank te houden) kreeg Alfons de gewenste controle op de linkerflank van Wim. Halverwege de partij nam Alfons de aanval over van Wim en een snelle doorbraak naar dam lag in het verschiet. Een klein foutje van Alfons gaf Wim nog goede remisekansen. In tijdnood echter miste Wim die en liep daarna snel vast (4-0).
De partij van de avond was het gevecht op bord 3 van Arne van Mourik tegen Peter Kolkman. In het klassieke duel koos Arne voor een radicale omsingeling door een randschijf op veld 16 te plaatsen. Peter kreeg het centrum in de schoot geworpen en besloot tot een kerkhofuitval naar veld 29, ondersteund vanuit de andere vleugel met 17-22 of 18-22 en 22-28. De spanningen liepen zienderogen op en op de 38e zet volgde de climax. Met 38…15-20 waren de beste kansen voor Peter, maar na het ook logische 38…7-12 volgde een ietwat verborgen doorbraakcombinatie naar veld 7 met winst voor Arne (6-0).
Op bord 4 tenslotte probeerde Cock van Wijk half open klassiek op het bord te krijgen tegen Gerard Morsink. Dat kwam niet helemaal uit de verf en rond de 20e zet was de situatie onduidelijk. Gerard besloot op z’n linkervleugel door wat terugruiltjes meer ruimte te creëren, maar in de daarop volgende opbouwfase werd zijn stelling een gatenkaas. Met 26…10-15! dreigde er plots materiaalverlies voor wit. Gerard pareerde de meest eenvoudige dreiging met 27.43-38? Maar had de daarop volgende damzet met 24-29! overzien. Na damvangst stond Gerard een schijfje achter, echter met compensatie. Toch slaagde Cock erin de juiste opbouw te vinden om alle problemen op te lossen. Daarin waren 46…12-17 en 47…24-29 cruciaal. Gerard sputterde nog enkele zetten tegen, maar verlies was onvermijdelijk (8-0).